Diensten

Alle trainings- en opleidingstrajecten zijn maatwerk en kunnen als totaalpakket of modulair worden afgenomen. In samenwerking met opleidingsinstituut PDC-X kan accreditatie bij NIP / NVO / SKJ / BIG worden aangevraagd. U kunt een offerte aanvragen via het contactformulier.

Hieronder volgen enkele voorbeelden van recente trajecten.

Psychopathologie bij kinderen en jeugdigen

Een systemische visie op psychopathologie bij kinderen en jeugdigen.

De scheidslijn tussen een normale ontwikkeling en een afwijkende ontwikkeling bij kinderen en jeugdigen is vaak moeilijk vast te stellen. Wat voor de één nog normaal is kan door de ander als afwijkend worden beschouwd. Daarbij komt dat kinderen en jeugdigen nog volop in ontwikkeling zijn, waarbij elk kind de ontwikkelingsfasen op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo doorloopt. Hierdoor is het begrip “normale ontwikkeling” een relatief begrip. Ook is er bij het ontstaan en voortbestaan van (gedrags-)problemen altijd sprake van een complex samenspel tussen kwetsbaarheden en temperamentsfactoren van het kind of de jeugdige enerzijds en de mate waarin de omgeving hierop kan reageren door een veilig en voorspelbaar opgroeiklimaat te bieden anderzijds.

Het is voor ouders dan ook vaak lastig om te besluiten of en wanneer het tijd is om hulpverlening in te schakelen voor hun kind. En eenmaal betrokken vraagt het veel expertise en geduld van de hulpverlener om tot een geïntegreerd en samenhangend beeld te komen en de grens tussen ontwikkelingspathologie en niet pathologie te onderscheiden.

Deze nascholing biedt een modulair opgezette training, waarbij er vanuit een systemische visie handvatten worden geboden in het herkennen van en omgaan met psychopathologie bij kinderen, jeugdigen en hun gezinnen.

Per nascholing kan er gekozen worden uit (een combinatie) van de volgende modules:

·        Normale ontwikkeling als voorwaarde om een afwijkende ontwikkeling te herkennen.

·        Ontwikkelingssyndroom AD(H)D

·        Ontwikkelingssyndroom autismespectrumstoornis

·        Impulscontrole-gedragssyndroom

·        Depressieve stoornissen

·        Hechting en trauma gerelateerde stoornissen

·        Systeemproblematiek als oorzakelijke en / of instandhoudende factor 

INterACTIE: Agressie als communicatie

Een systemische behandelvisie op agressieregulatie en andere gedragsproblemen bij kinderen en jeugdigen.

Agressie gaat niet alleen over geweld. Het gaat over zelfbescherming en zelfbehoud. Over macht en kracht. Maar ook over overleven en slachtofferschap en over frustratie en constructief gedrag.

Agressie-regulatie problemen bij kinderen en jeugdigen bedreigen hun ontwikkeling. Ze leiden niet zelden tot onhoudbare situaties op scholen en kunnen hele gezinnen ontwrichten. Ook hulpverleners kunnen onveiligheid en handelingsverlegenheid ervaren. Wanneer we ons (tegenoverdrachtelijk) blind staren op agressie als probleem van het kind, organiseren we geen veiligheid, noch ontwikkeling.

In deze workshop verkennen we agressieregulatie problemen met een systemische bril. We bieden zicht op meerdere effectieve systemische visies en bieden praktische handvatten voor de aanpak van agressie- en andere gedragsproblemen van kinderen en jeugdigen in gezinnen.

We willen u gevoeliger maken voor de boodschap achter / in de agressieve interacties binnen gezinnen en in de spreekkamer. Kortom: agressie als symptoom in interactie.

Tevens willen we uw actie- en communicatieradius als hulpverlener in gezinnen met problematische agressie verrijken. Passend bij agressie-als-communicatie spelen we met actie, kennis, en ervaren.

Bij deze training hoort het boekje INterACTIE. 

Deze bijscholing is SKJ geaccrediteerd in samenwerking met PDC-X .

 Systemisch werken binnen de jeugdhulpketen

Kinderen en jeugdigen met een bedreigde ontwikkeling lopen vaak vast op meerdere levensgebieden en krijgen vaak te maken met stigma’s vanuit de omgeving. De (gedrags-)problemen zijn vaak lang bestaand en kunnen ontwrichtend werken op het gezin en andere plekken zoals school. Ook vanuit de hulpverlening is er met enige regelmaat sprake van handelingsverlegenheid in het omgaan met deze kinderen en jeugdigen en hun problemen. Een valkuil van deze handelingsverlegenheid kan zijn dat er gezocht wordt naar een oorzaak van de problemen, vaak in de vorm van een diagnose.

De laatste jaren is zowel binnen de jeugd-GGZ als in de hele jeugdhulpketen veel nadruk komen te liggen op de DSM-5 classificatie. Een DSM-5 classificatie gaat uit van een kwalitatief onderscheid tussen gezondheid en ziekte en ordent symptomen tot homogene syndromen, groepen van samen optredende symptomen.

De DSM-5 classificatie heeft als grootste risico dat complexe problematiek wordt gereduceerd tot een “simpele” diagnose, waarbij er teveel vanuit wordt gegaan dat het ontstaan en voortbestaan van de problematiek voortkomt vanuit kwetsbaarheden en temperamentsfactoren vanuit de persoon zelf. Juist bij kinderen en jeugdigen met een bedreigde ontwikkeling is dit een veel te eenzijdige en risicovolle manier van kijken en denken. Bij het ontstaan en voortbestaan van (gedrags-)problemen is er altijd sprake van een complex samenspel tussen kwetsbaarheden en temperamentsfactoren van het kind of de jeugdige enerzijds en de mate waarin de omgeving hierop kan reageren door een veilig en voorspelbaar opgroeiklimaat te bieden anderzijds.

Deze nascholing richt zich in de eerste plaats op hulpverleners en overige geïnteresseerden die vanuit hun professie te maken hebben met kinderen en jeugdigen (en hun gezinnen) met een bedreigde ontwikkeling. De deelnemer wordt meegenomen in een systeemgerichte visie in het begrijpen en bijsturen van de (gedrags-)problemen. Hierbij worden de (gedrags-)problemen van het kind of de jeugdige vooral gezien als een resultaat van lang bestaande negatieve interactiepatronen tussen hem en belangrijke anderen, meestal de gezinsleden. Uiteraard moet hierbij ook aandacht zijn voor temperamentsfactoren en een eventuele neuropsychologische kwetsbaarheid van het kind of de jeugdige. Deze nascholing biedt vanuit een geïntegreerd beeld handvatten in hoe zicht te krijgen op deze interactiepatronen en hoe gezinnen te begeleiden in het doorbreken van de negatieve interactiepatronen.